Z
drowie nie jest wszystkim, ale bez zdrowia wszystko jest niczym.
Schopenhauer

niedziela, 25 lutego 2018

Oregano - znana, aromatyczna przyprawa o wielu właściwościach leczniczych

 



Nazwa "oregano" wywodzi się od greckich słów: oros - góra i ganos - ozdoba. Jest to związane z miejscem występowania oregano, które lubi ciepłe stanowiska i dlatego obficie porasta nasłonecznione wzgórza Grecji.

W Polsce występuje najczęściej lebiodka pospolita - Origanum vulgare L. Rośnie w zaroślach, na skrajach lasów i suchych, słonecznych pagórkach. Kwitnie od czerwca do września.

W starożytnej Grecji uważano oregano za symbol radości i szczęścia. Grecy i Rzymianie zdobili nimi głowy nowożeńców.

Oregano posiada bardzo długą historię zastosowania medycznego. Już starożytni Egipcjanie wykorzystywali jego właściwości lecznicze. Znali je także Arystoteles, Hipokrates, Dioskurides, Pliniusz i Paliadius.




Oregano w kuchni

 

 

Jest powszechnie stosowaną przyprawą, szczególnie popularną we Włoszech, Grecji i Turcji.

Wchodzi m. in. w skład ziół prowansalskich.

Podnosi smak zup, potraw z warzyw i potraw mięsnych.

We Włoszech jest nieodzownym dodatkiem do pizzy, świetnie pasuje także do zapiekanek, spaghetti i sałat. 

Przyprawia się nim również ryby i pieczone ziemniaki.

Wspaniale komponuje się w mieszankach z bazylią, tymiankiem, majerankiem i pieprzem.

W XVIII wieku w Polsce kwitnące szczyty lebiodki używano jako przyprawy do piwa.




Właściwości i zastosowanie lecznicze oregano

 

  • zapalenie dróg oddechowych,
  • poprawia pracę nerek,
  • poprawia trawienie,
  • łagodzi bóle miesiączkowe,
  • wiatropędne,
  • przeciwbiegunkowe,
  • bakteriobójcze,
  • wiąże szkodliwe produkty przemiany materii,
  • poprawia pracę wątroby,
  • leczy nieżyty żołądka,
  • wykrztuśne,
  • rozkurczowe,
  • pobudza wytwarzanie żółci,
  • w reumatyzmie,
  • w skrofulozie,
  • uspokajające,
  • napotne




Działanie olejku z oregano

 

  • jelitowa infekcja pasożytnicza,
  • grzybobójcze,
  • przeciwbakteryjne ( niszczy nawet gronkowca),
  • przeciwwirusowe (niszczy także wirusa opryszczki),
  • likwiduje pleśnie,
  • na przeziębienie, grypę,
  • na zapalenie zatok,
  • na zapalenie ucha,
  • na zapalenie dróg moczowych,
  • zalecany 2 dni przed operacją i 8 dni po operacji, żeby zapobiec zakażeniom pooperacyjnym

 

 

Badania naukowe

 

Badania opublikowane w czasopiśmie PLoS ONE w 2013 r. sugerują, że oregano wykazuje działanie przeciwnowotworowe. Naukowcy doszli do wniosku, że Origanum majorana może pomóc w zapobieganiu i leczeniu raka piersi poprzez spowolnienie lub uniemożliwienie jego progresji.

W 2014 r. Naukowcy zajmujący się żywnością odkryli, że popularne zioła kulinarne oregano, rozmaryn i majeranek zawierają związki, które mogą potencjalnie kontrolować cukrzycę typu 2 w podobny sposób, jak obecnie przepisywane leki.



Informacje zamieszczone na  stronie są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.

Źródła:  

Postępy fitoterapii - kwartalnik-tom IX-numer 4/2008

https://www.medicalnewstoday.com/articles/266259.php 

niedziela, 18 lutego 2018

SZAŁWIA LEKARSKA - lecznicze ziele, a także znakomita przyprawa



Szałwia lekarska łac. Salvia officinalis Linne jest półkrzewem z rodziny wargowych. Ma balsamiczny zapach i specyficzny, korzenny smak, jest cierpka i gorzka.

Cenne właściwości szałwii były dobrze znane Hipokratesowi i Galenowi
Starożytni grecy sporządzali "grecką herbatę". Na południu Europy szałwię nazywano "świętym zielem" i "europejską herbatą". W starożytności napar z liści i kwitów uważano za dobry środek wzmacniający i żołądkowy. 

Do celów leczniczych zbiera się w maju, przed kwitnieniem, w pełni wykształcone liście oraz ziele, które jest od nich nieco uboższe w związki czynne. Ponownie w drugiej połowie sierpnia ścina się górne części łodyg ponad pierwszym rozgałęzieniem.

Szałwia w kuchni

 

Jako przyprawa szałwia świetnie się sprawdza szczególnie w daniach mięsnych. Nadaje ciekawy smak i przy tym ułatwia trawienie.

Działanie lecznicze szałwii

 

na użytek wewnętrzny:

  • dezynfekujące,
  • przeciwzapalne,
  • wykrztuśne,
  • rozkurczowe,
  • ściągające,
  • wzmacnia żołądek,
  • zmniejsza przekrwienia błon śluzowych i skóry oraz mikrokrwawienia z nadmiernie rozszerzonych lub uszkodzonych naczyń włosowatych,
  • przeciw działa nadmiernej fermentacji i bolesnym wzdęciom,
  • łagodzi bolesne miesiączki,
  • reguluje zaburzenia miesiączkowania,
  • wrzody żołądka i dwunastnicy,
  • nadmierna pobudliwość nerwowa,
  • zatrucia pokarmowe,
  • nadczynność tarczycy,
  • zapalenie oskrzeli,
  • bóle i zawroty głowy,
  • obfite pocenie rąk,
  • neurastenia,
  • astma,
  • biegunka,
  • bezpłodność,
  • brak sił,
  • brak łaknienia,
  • osłabienie pracy układu trawiennego,
  • schorzenia wątroby,
  • schorzenia płuc,
  • skurcz jelit,
  • apopleksja z krwotokiem,
  • paraliż,
  • niedociśnienie tętnicze,
  • niedostateczne wydalanie moczu,
  • drgawki,
  • reumatyzm

 na użytek zewnętrzny:

  • afty,
  • angina,
  • astma,
  • atoniczne rany i owrzodzenia,
  • egzemy,
  • zapalenie krtani,
  • stany zapalne dziąseł i gardła,
  • stłuczenia,
  • lekkie oparzenia,
  • żylaki nóg, podudzi, odbytu,
  • czyraki,
  • zapalenie migdałków,
  • pleśniawki

 

 NAPAR SZAŁWIOWY 

 

2 łyżeczki suszonych liści szałwii zalewamy szklanką wrzątku i trzymamy 10 minut pod przykryciem. Przecedzamy i pijemy.

W nieżycie żołądka i jelit, biegunce, wzdęciach, nadmiernej laktacji u karmiących matek - pić 2 razy dziennie po pół szklanki, pół godziny przed jedzeniem.

Taki sam napar stosujemy do płukania jamy ustnej i gardła, na skórę, obmywania zewnętrznych narządów płciowych oraz irygacji.



Można przyprawiać sproszkowanymi liśćmi potrawy takie jak: groch, kapusta, wieprzowina, tłuste ryby i efekt będzie taki, jak przy piciu naparu.


Informacje zamieszczone na  stronie są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.


Źródła:  

Jadwiga Górnicka "Apteka Natury"

 

niedziela, 11 lutego 2018

Aloes znakomicie uaktywnia i regeneruje cały organizm, a także leczy wiele schorzeń

 

aloe vera

Aloes zwyczajny (aloe vera) to roślina znana i używana od wieków ze względu na właściwości kosmetyczne, lecznicze i pielęgnacyjne.

Już 2000 lat temu greccy naukowcy uważali aloes za uniwersalne panaceum. Egipcjanie nazywali aloes rośliną nieśmiertelności.



Co zawiera aloes?

 

75 potencjalnie aktywnych składników:

  • witaminy: A (beta-karoten), E, C, B12, kwas foliowy i cholinę;
  • minerały: wapń, chrom, miedź, selen, magnez, mangan, potas, sód i cynk;
  • enzymy,
  • cukry,
  • ligniny (ułatwiają wiązanie wody w skórze zapobiegając jej przesuszeniu),
  • saponiny (działanie oczyszczające i antyseptyczne),
  • kwas salicylowy (działanie przeciwbólowe),
  • aminokwasy                  


Właściwości lecznicze aloesu 

              

wewnętrznie:

 

  • wrzody żołądka,
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
  • cukrzyca,
  • astma,
  • gorączka,
  • reumatyzm,
  • wzmocnienie wątroby,
  • problemy menstruacyjne,
  • problemy ze wzrokiem,
  • depresja,
  • żylaki,
  • zaparcia,
  • stany zapalne

 

zewnętrznie:

 

  • blizny,
  • poparzenia skóry,
  • choroby skóry,
  • rany,
  • działanie przeciwzapalne,
  • działanie przeciwświądowe,
  • działanie przeciwgrzybicze,
  • działanie przeciwwirusowe,
  • działanie antyseptyczne

 

 

Miąższ aloesowy w profilaktyce i leczeniu cukrzycy i otyłości

 

Niektóre składniki miąższu aloesowego regulują wydzielanie insuliny, co przyczynia się do wyrównania poziomu cukru we krwi.

W tym przypadku najważniejszy jest wapń zawarty w miąższu aloesu. Zwiększa on wrażliwość tkanek na insulinę, wpływa także na ograniczenie syntezy kwasów tłuszczowych, a także aktywuje uwalnianie z komórek tłuszczowych nadmiaru triglicerydów.

 

Badania 


Badania kliniczne przeprowadzone w Indiach na 5000 pacjentów (w tym 2/3 diabetyków) cierpiących na chorobę niedokrwienną serca, udowodniono, że poziom cukru we krwi można regulować za pomocą miąższu z aloesu.
Pacjenci zjadali codziennie 100 g świeżego miąższu z aloesu oraz 20 g klasycznego środka przeciw zaparciom używanego w medycynie indyjskiej.
Po 2 miesiącach poziom cukru we krwi tylko u 177 pacjentów nie powrócił do normy.


 

 

Aloes dla urody 

 

aloes nawilża i zmiękcza skóręAloes działa nawilżająco i przeciwzmarszczkowo. 

 

Mukopolisacharydy pomagają w wiązaniu wilgoci w skórze. Aloes pobudza fibroblast, który wytwarza włókna kolagenu i elastyny, dzięki czemu skóra jest bardziej elastyczna i mniej pomarszczona. Ma również spójny wpływ na powierzchniowe łuszczenie komórek naskórka poprzez sklejanie ich ze sobą, co zmiękcza skórę. Aminokwasy zmiękczają również stwardniałe komórki skóry, a cynk działa ściągająco na zaciśnięcie porów.


Działanie antyseptyczne 

 

Aloe vera zawiera 6 środków antyseptycznych: Lupeol, kwas salicylowy, azot mocznikowy, kwas cynamonowy, fenole i siarkę. Wszystkie mają działanie hamujące na grzyby, bakterie i wirusy.



Aloes z własnego parapetu 

aloes roślina lecznicza 

Możemy oczywiście hodować aloes w doniczce, na parapecie.

Nie należy podlewać go zbyt obficie i zbyt często. Do wykorzystania leczniczego nadaje się dopiero po trzech latach. 

Aby użyć liścia w celach leczniczych należy go nie podlewać przez dwa tygodnie - latem, a zimą co najmniej przez miesiąc.

 

Informacje zamieszczone na  stronie są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.
Źródła:  
Rak to nie wyrok - Ryszard Grzebyk
Apteka natury - Jadwiga Górnicka


https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2763764/



 

niedziela, 4 lutego 2018

Granat to owoc z ogromnym ładunkiem właściwości zdrowotnych


granat



Od tysięcy lat owoc granatowca jest symbolem płodności i obfitości z powodu dużej ilości nasion. Jeden owoc może ich mieć nawet 600.
Uprawiany jest w Iranie, Indiach, krajach śródziemnomorskich, takich jak: Turcja, Egipt, Tunezja, Hiszpania, Maroko.

Granat jest najsilniejszym przeciwutleniaczem wśród wszystkich roślin! 

W nasionach granatu znajduje się bardzo dużo łatwo przyswajalnych polifenoli (flawonoidy, kwas elagowy).

W skórce i w soku znajduje się niezwykle silny polifenol o nazwie punicalagins. 
Sok z granatu ma trzy razy większą aktywność przeciwutleniającą niż czerwone wino i zielona herbata.


Co zawiera owoc granatu?


  • witaminy: C, K, E, B (PP, kwas foliowy);
  • mikroelementy: potas, żelazo, magnez, fosfor, krzem, wapń, jod;
  • kwasy organiczne;
  • błonnik;
  • fitohormony,
  • garbniki 

 

 

owoc granatowcaCzęsto ludzie mają problem z wydostaniem nasion granatowca.



Poniżej link do filmu, który pokazuje jak zrobić to w prosty sposób. 

https://www.youtube.com/watch?v=zZE9G9Hw0Vg

 

 

Jak działa granat:

 

 

 Przeciwpasożytniczo


Niedojrzałe owoce granatowca, dzięki zawartości garbników i alkaloidów paraliżują glisty, owsiki, tasiemce, włosogłówki, motylice i inne pasożyty płaskie oraz obłe. Tracą one wówczas zdolność przyczepiania się do ścian przewodu pokarmowego i drążenia tkanek jelit. Używając później środków przeczyszczających można usunąć pasożyty z przewodu pokarmowego.



Obniża poziom złego cholesterolu, odblokowuje naczynia krwionośne, chroniąc, tym samym przed miażdżycą.

Działa ochronnie na nerki i wątrobę.

Wzmacnia odporność.

Hamuje powstawanie komórek nowotworowych sutka, prostaty, jelita grubego, płuc i skóry.

Zapobiega otyłości i wspomaga odchudzanie.

Dzięki zawartości fitoestrogenów łagodzi objawy menopauzy oraz napięcia przedmiesiączkowego.

Jest bardzo polecany w diecie dla cukrzyków, gdyż reguluje poziom cukru we krwi.

Działa korzystnie na psychikę i układ nerwowy.

Pomaga w leczeniu stanów zapalnych stawów - hamuje niszczenie chrząstek stawowych i zmniejsza dolegliwości bólowe.

Zaleca się płukanie jamy ustnej sokiem z granatu przy zakażeniach bakteryjnych, zapaleniu dziąseł i ozębnej.

Chroni przed mikroorganizmami nazębnymi.

Obniża ciśnienie krwi i wspomaga prawidłową pracę serca.

Działa bakteriobójczo i grzybobójczo.

Jest pomocny w leczeniu koinfekcji boleriozy - mycoplasmy i bartonelli.

Poprawia pamięć i zapobiega chorobie Alzheimera.

Owoc granatowca zawiera "prekursora", który we współpracy z mikroorganizmami zamieszkującymi jelita powoduje prawidłową odbudowę naszych komórek.



Dla sportowców


granat zwiększa wytrzymałość

Spożywanie granatów lub picie z nich soków wpływa na poprawę wydajności ćwiczeń i opóźnienie zmęczenia.


Badania przeprowadzone na starszych myszach (ok. 2 lat) wykazały o 42% większą wytrzymałość podczas biegania niż u myszy w tym samym wieku w grupie kontrolnej.

Granat zapobiega degeneracji mięśni wraz z wiekiem, a także przeciwdziała innym skutkom starzenia. Dodaje sił witalnych.




Wpływa także na urodę - odmładza i spłyca zmarszczki. Kwas elagowy zawarty w granacie wpływa na lepsze nawilżenie skóry.



Zwiększa libido i wpływa na płodność.



granat wpływa na płodnośćBadania przeprowadzone przez Queen Margaret University w Edynburgu wykazały, że spożywanie czystego soku z granatu znacznie zwiększyło poziom testosteronu w ślinie (średnio o 24%), a także miało pozytywny wpływ na ciśnienie krwi i nastrój.
Podwyższony poziom testosteronu może prowadzić do zwiększonego libido.

Sok z granatu może także wpływać na zwiększenie stężenia plemników w najądrzach, ruchliwość plemników, gęstość komórek nasiennych, średnicę kanalików nasiennych i grubość warstwy komórek zarodkowych.

Uwaga! 


Granat może zakłócać działanie niektórych leków.