Z
drowie nie jest wszystkim, ale bez zdrowia wszystko jest niczym.
Schopenhauer

niedziela, 31 marca 2019

Reishi - leczniczy grzyb z Azji

 

 

Reishi łac. Ganoderma Lucidum (polska nazwa - Lakownica lśniąca) jest najbardziej znanym na świecie przedstawicielem grzybów leczniczych.

Reishi ma kształt półkolisty lub wachlarzowaty i wygląda jakby był cały czas mokry. 

W stanie naturalnym można je spotkać w Chinach i Japonii w lasach, na terenach górskich o wysokiej wilgotności i niskim nasłonecznieniu.

W pozostałej części Azji, Ameryce Południowej, Europie i Ameryce Północnej występują raczej bardzo rzadko.

W Polsce Reishi można czasami spotkać np. w Górach Świętokrzyskich. Rośnie głównie na dębach i olchach, rzadziej na innych gatunkach liściastych, rzadko również na świerku. Powoduje białą zgniliznę drewna. W Polsce lakownica lśniąca należy do gatunków ściśle chronionych.

Za czasów Dynastii Ming nazywano go Qi Zhi lub „czerwony grzyb”. Z powodu niezbyt licznego występowania w naturalnych warunkach grzyby te przez całe tysiąclecia były bardzo trudno dostępne. Z racji ich walorów leczniczych, a także uznawania ich za talizman chroniący osobę lub domostwo przed złymi duchami, ceniono je bardziej niż złoto.  

Dzisiaj grzyb ten jest hodowany i wykorzystywany do celów leczniczych.

Proces hodowli tych grzybów jest bardzo skomplikowany, wieloetapowy i czasochłonny. Hodowlę prowadzi się w lasach spełniających warunki klimatyczne oraz na odpowiedniej glebie w specjalnie zaprojektowanych cieplarniach.

Grzyby Reishi są adaptogenami tzn, że wzmacniają odporność całego organizmu, normalizują i usprawniają wiele funkcji organizmu. Są bezpieczne i nie wywołują żadnych negatywnych skutków ubocznych. 

Właściwości lecznicze Reishi:

  • Zwiększa dotlenienie mięśnia sercowego,
  • obniża ciśnienie skurczowe i rozkurczowe krwi o ok. 20% (tylko w przypadku znacząco podwyższonego),
  • likwiduje bóle w klatce piersiowej, duszności, zaburzenia rytmu serca,
  • obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów,
  • obniża lepkość krwi zapobiegając tworzeniu się skrzepów, zmniejsza przez to także ryzyko zachorowań na tętniaki i wylew krwi do mózgu,
  • chroni wątrobę w stanie nadmiernego jej obciążenia i przyspiesza regenerację komórek wątroby,
  • działa przeciwalergicznie,
  • przeciwbakteryjnie,
  • przeciwwirusowo,
  • przeciwgrzybiczo,
  • przeciwstarzeniowo,
  • przeciwcukrzycowo,
  • przeciwnowotworowo,
  • ma pozytywny wpływ na funkcje poznawcze i pamięć,
  • działa ochronnie we wrzodach żołądka.


Informacje zamieszczone na  stronie są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.





Źródła:  

.



http://www.czytelniamedyczna.pl



Ganoderma lucidum (Curt.: Fr.) Karst. - health-promoting properties. A review  - Siwulski M. , Sobieralski K. , Golak-Siwulska I. , Sokol S. , Sekara A.


niedziela, 24 marca 2019

Pszenica - czy należy jej unikać?

 


Pszenica jest jednym z trzech najpopularniejszych zbóż na świecie. Zjadamy ją pod postacią białego chleba, bułek, makaronu, ciast. Ale nie tylko! Całe mnóstwo przetworzonych produktów zawiera ją w swoim składzie m. in. : zupy, wędliny, batoniki, ketchup. Często stosowana jest jako zagęszczacz.

Dzisiejsza pszenica tylko z nazwy przypomina tą sprzed 50 lat. Od tamtego czasu przeszła szereg przemian m. in. modyfikacji genetycznych. Wszystkie te „doskonalenia” miały na celu zwiększenie plonów z hektara, zwiększenia odporności na choroby, a także polepszenie właściwości wypiekowych (zwiększona zawartość glutenu).


 
To, co dodatkowo wpływa na toksyczność dzisiejszej pszenicy, ale nie tylko pszenicy, to zawartość glifosatu, z którego opryski wykorzystywane są jako chemiczny sposób osuszania ziaren. 




„Według agendy WHO, Międzynarodowej Agencji Badań nad Rakiem (IARC) glifosat może być rakotwórczy - przyczyniać się do powstawania chłoniaka nieziarniczego. Wiele innych badań wskazuje, że glifosat niszczy naturalną florę bakteryjną przewodu pokarmowego, powoduje deformacje i wady rozwojowe płodu, uszkodzenia DNA, mózgu, rdzenia kręgowego. W marcu zeszłego roku Komitet ds. Oceny Ryzyka (RAC) unijnej Europejskiej Agencji Chemicznej (ECHA) zachował klasyfikację glifosatu jako substancji powodującej poważne uszkodzenie oczu, ale nie uznał jego szkodliwości w kategoriach rakotwórczych, mutagennych czy toksycznych dla rozrodczości. (PAP)”


Dr Wiliam Davis, amerykański kardiolog, w swojej książce pod tytułem „Dieta bez pszenicy”, będącej nr 1 na liście bestsellerów „New York Timesa” wstrząsnął światem dietetyków dowodząc szkodliwości współczesnej pszenicy.


Zdaniem dr Davisa to wartościowe kiedyś zboże na skutek genetycznych modyfikacji stało się bezwartościowym, choć wszechobecnym składnikiem, który powoduje, że poziom glukozy we krwi rośnie gwałtowniej niż po spożyciu cukru, a co więcej ma właściwości uzależniające, co prowadzi do huśtawki głodu i przejadania się oraz zmęczenia.


Opierając się na badaniach klinicznych, a także własnych wieloletnich obserwacjach na tysiącach pacjentów dr Davis twierdzi, że dieta bez pszenicy prowadzi do wielu pozytywnych zmian, takich jak: stała utrata wagi, złagodzenie zespołu metabolicznego i cukrzycy typu 2, wyleczenie z problemów jelitowych, wyraźne obniżenie poziomu cholesterolu, poprawa gęstości kości, zanik dolegliwości skórnych, takich jak łuszczyca, afty, łysienie, ograniczenie stanów zapalnych i bólów gośćcowych.

Nie wszystko jednak stracone, istnieją bowiem stare, zdrowe odmiany pszenicy uprawiane przez producentów i rolników ekologicznych takie jak: samopsza, płaskurka czy też orkisz

Ziarno orkiszu zawiera więcej białka (13-17 proc.) niż ziarno pszenicy zwyczajnej. Jest także bogatsze w lepiej przyswajalny gluten. Dodatkowo zawiera więcej cynku, miedzi i selenu oraz witamin A i E. Zawiera także wartościowy dla zdrowia kwas linolenowy. Jest też bogatym źródłem błonnika pokarmowego.

Płaskurka to przede wszystkim źródło krzemu, zawiera też niemal pięć razy więcej witaminy B2 niż orkisz.

Samopsza, tak jak płaskurka, to bogate źródło krzemu oraz pięć razy więcej witaminy B2.


Informacje zamieszczone na  stronie są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.


Źródła:


https://rme.cbr.net.pl