Grzyby - czy warto je jeść?

Właściwości żywieniowe i zdrowotne grzybów znane są od tysięcy lat. Grecy uznawali je za pokarm bogów. Egipcjanie podawali je wyłącznie faraonom, ponieważ twierdzili, że są zbyt cennym produktem dla zwykłych śmiertelników. 

Po raz pierwszy właściwości lecznicze grzybów opisał Hipokrates około 400 r. p.n.e. Jednak w celach leczniczych grzyby częściej były używane w medycynie ludowej Chin, Japonii, Malezji, niż na Zachodzie, gdzie spożywano je przede wszystkim ze względu na ich zapach i smak.

Grzyby dziko rosnące są powszechnie dostępne w Polsce. Stanowią cenne i smaczne uzupełnienie diety ze względu na zawartość łatwo przyswajalnych aminokwasów, minerałów, witamin i błonnika.

W owocnikach grzybów leśnych odkryto znaczną ilość witamin z grupy B, zwłaszcza B6, PP, B2, B1 oraz H. Niektóre gatunki zawierają także niewielkie ilości witaminy C.

Spośród witamin rozpuszczalnych w tłuszczach obecny jest ergosterol (stosowany w lekach przeciwko grzybicy) i wit. E oraz wit. A w gatunkach o zabarwieniu pomarańczowym, np.w kurkach. 

 

Grzyby są także źródłem wielu składników mineralnych: potasu, magnezu, fosforu, żelaza, wapnia, sodu oraz takich mikroelementów jak: cynk, miedź, jod, mangan, molibden, selen.

Wiele gatunków zawiera również substancje biologicznie czynne, które znajdują zastosowanie m. in. w profilaktyce i leczeniu chorób nowotworowych i układu krążenia, a także, dzięki aktywowaniu systemu odpornościowego w leczeniu chorób zakaźnych. 

Związki czynne zawarte w owocnikach mają zdolność obniżania poziomu cukru i cholesterolu we krwi oraz wykazują działanie przeciwzapalne, antybakteryjne, antywirusowe i antyoksydacyjne.

Ze względu na to, że grzyby dostarczają znacznych ilości żelaza, a ich białko ma bardzo korzystny skład i cechuje się dużą przyswajalnością sięgającą nawet 90%, to często są określane mianem „mięso lasu”.

Grzyby charakteryzują się wysoką zdolnością do akumulowania w sobie metali ciężkich. Dlatego istotne jest, aby nie zbierać grzybów w miejscach skażonych.

Grzyby powinny być spożywane bezpośrednio po zebraniu, wówczas ich wartość odżywcza jest najwyższa. Długotrwałe przechowywanie grzybów powoduje obniżenie wartości odżywczej i niekorzystne zmiany organoleptyczne. Czasami nieprawidłowe przechowywanie grzybów jadalnych jest przyczyną rozwoju groźnych dla organizmu drobnoustrojów wytwarzających toksyny i karcynogeny.

Kurki - sposób na odrobaczanie

Czy widzieliście kiedyś robaczywe kurki? Jasne, że nie.  Dlaczego?

Kurki oprócz bogactwa witamin i minerałów zawierają hitinmannozę, czyli substancję, która „zabija” wszystkie występujące w organizmie ludzkim pasożyty. Przedostając się do ciała pasożytów paraliżuje ich układ nerwowy, co prowadzi do ich powolnej śmierci.

Hitinmannoza jest bardzo wrażliwa na obróbkę termiczną. Aby zachować jej właściwości przeciwpasożytnicze nie należy przekraczać temp. 50 stopni podczas suszenia. Po wysuszeniu grzyby należy zmielić w młynku i przechowywać w szczelnie zamkniętym, szklanym pojemniku, w ciemnym miejscu. Można spożywać posypując proszkiem z kurek kanapki lub inne potrawy, pod warunkiem, że nie będą gorące. Nie należy przekraczać dawki 1-2 łyżeczek na dobę.

  Informacje zamieszczone na  stronie są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.

Źródła:  

http://jdtlvif.pttz.org/zyw/wyd/czas/2014,%201(92)/02_Siwulski.pdf

http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2011/483.pdf

http://michaltombak.pl