Śmiech to
zdrowie!
Gelotologia - pochodzi od greckiego słowa gelos – śmiech i ma dwa znaczenia.
Jest to nauka, zajmująca się badaniem wpływu śmiechu na zdrowie.
Drugie znaczenie to terapia śmiechem.
Faktem jest,
że osoby uśmiechnięte, potrafiące zarażać humorem innych, przyciągają
do siebie ludzi jak magnes. Z łatwością przychodzi im nawiązywanie
nowych relacji, świetnie komunikują się z innymi.
Naturalny
śmiech wpływa
pozytywnie na nasz organizm: poprawia pracę płuc, wzmacnia układ
immunologiczny i krwionośny.
Podczas
śmiechu w ruch
zostają wprawione mięśnie twarzy. Jest to dla nich wspaniały masaż. Dzięki
temu nasza skóra staje się jędrniejsza.
W czasie śmiechu w organizmie zwiększa się wydzielanie endorfin, określanych jako hormony szczęścia. Łagodzą one takie dolegliwości jak bóle zębów, głowy czy mięśni.
Najpierw w naszym mózgu musi powstać określony impuls
nerwowy, który następnie
dociera do przepony. Pod wpływem tego impulsu przepona zaczyna drgać i
unosić się.
Wynikiem takiej pracy przepony jest gwałtowne
wydychanie powietrza z płuc, które przechodząc przez krtań powoduje powstawanie
dźwięków śmiechu.
Każdy śmieje się na swój własny sposób i wydaje bardzo
różne dźwięki.
Z badań, których wyniki zostały przedstawione kilka
lat temu w magazynie „Journal of the Acoustical Society of America” wynika, że
śmiech zawiera pewien repertuar dźwięków, a nie pojedynczy dźwięk.
Podczas badań przeanalizowano ponad 1000 wybuchów
śmiechu, wydawanych przez
prawie 100 osób.
Badania
wykazały, że śmiech może brzmieć m.in. jako dźwięk śpiewany, kwiczenie lub
chrapanie.
O ile podczas uśmiechu pracuje kilkanaście mięśni,
to podczas śmiechu już około dwustu, począwszy od twarzy (np. tzw.
mięśnie jarzmowe nazywane mięśniami radości), poprzez klatkę piersiową i
brzuch, po kończyny; w trakcie śmiechu pojawia się wiele zwykle
niekontrolowanych reakcji fizycznych - m.in. głowa odchyla się do tyłu, nogi
tańczą, tupią, gną się.
Właściwości śmiechu:
- wspomaga układ oddechowy powodując wymuszony wdech i wydech; podczas śmiechu płuca są lepiej natleniane i opróżniane, wciągają bowiem dwa-trzy razy więcej powietrza, niż podczas zwyczajnej pracy,
- wspomaga pracę układu sercowo-naczyniowego, stabilizując rytm uderzeń serca i obniżając ciśnienie tętnicze; zwiększona wymiana tlenowa wspomaga pracę wątroby, redukuje odkładanie się tłuszczów i przeciwdziała miażdżycy,
- wspomaga pracę śledziony, która odpowiada za ukrwienie organizmu oraz trzustki produkującej insulinę (często się śmiejący diabetycy potrzebują mniej zastrzyków z insuliny);
- ułatwia trawienie - śmiech przed jedzeniem prowadzi do wydzielania enzymów, które wspomagają wchłanianie składników pokarmowych, co prowadzi do lepszej pracy wątroby,trzustki i jelit, przeciwdziałając zaparciom,
- oddziałuje pozytywnie na układ nerwowy obniżając poziom stresu i pobudzając układ współczulny (czyli aktywną w czasie stresu część autonomicznego układu nerwowego przygotowującą organizm do obrony przez zagrożeniem lub ucieczki przed nim), co wiedzie do regeneracji organizmu, poprawy samopoczucia, sprawności seksualnej, jakości snu;
- wzmacnia system immunologiczny, podwyższając liczbę oraz aktywność komórek i przeciwciał, co pozwala organizmowi bronić się przed wirusami, bakteriami i zapobiega mnożeniu się komórek nowotworowych;
- wyzwala endorfiny (zwane wewnętrznymi morfinami i hormonami szczęścia) odpowiadające m.in. za uśmierzenie bólu i powstawanie dobrego samopoczucia, wręcz stanów euforycznych; przyrost liczby endorfin w organizmie nie powoduje negatywnych efektów ubocznych; na tej zasadzie śmiech pomaga zwalczać lęki, stany depresyjne, smutek i wzmacnia optymistyczne nastawienie do rzeczywistości.
Entuzjastycznym rzecznikiem pozytywnego związku śmiechu i zdrowia był amerykański lekarz James Joseph Walsh (1865-1942), będący autorem formuły:
„Ludzie,
którzy się śmieją, żyją dłużej niż ci, którzy się nie śmieją. Zdrowie jednostki
jest proporcjonalne do ilości jej śmiechu”.
Twierdził,
że wpływ śmiechu na ludzki organizm przejawia się przede wszystkim w
mechanicznej stymulacji organów wewnętrznych, zwłaszcza przepony. Śmiech
prowadzi
do
wibracyjnego masażu organów wewnętrznych, wzmacniając odporność fizjologiczną organizmu.
Równie korzystne jest działanie śmiechu w sferze psychicznej. Jego zdaniem śmiech
z pewnością sprzyja wyzbywaniu się strachu i wątpliwości oraz pomaga
człowiekowi nie zadręczać się problemami. W sferze społecznej natomiast śmiech
i humor obniżają napięcie, poszerzają pole percepcji i pomagają odważniej
patrzeć w przyszłość.
Uśmiech i
śmiech są elementami potocznej koncepcji zdrowia i katalizatorem pozytywnej energii
wpisanym w buddyjską tradycję medytacyjną. Jak uważa współczesny
wietnamski myśliciel Thick Nhat Hanh „(...) za pomocą uśmiechu możemy
wpłynąć na wewnętrzne poczucie szczęścia.”
Dlatego też wiele wyobrażeń buddyjskich świętych,
postaci mitologicznych i historycznych charakteryzuje uśmiech będący
oznaką ich wewnętrznej stabilności i spokoju - co sugeruje, że odnaleźli
drogę do ideału, którą mogą podążać ludzie. Mantak Chia przytacza taoistyczną
sentencję z tak zwanej medytacji wewnętrznego uśmiechu:
„Uśmiechając
się do swoich wewnętrznych organów, zaopatrujesz je w uzdrawiającą energię
miłości.”
Mistrzowie
Zen natomiast zalecają
jako codzienne ćwiczenie poranny spacer w góry i radosny śmiech
na łonie przyrody. Taki początek dnia ma gwarantować, że śmiech będzie
brzmieć we wnętrzu człowieka aż do nocy, co doda sił do pracy.
Informacje zamieszczone na stronie są
przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady
wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.
Źródła:
https://repozytorium.ukw.edu.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz